vrijdag 27 juni 2008

De Weerribben

Ik heb een beetje vakantie.Een betaalde vakantie.Het zijn dagjes weg.Het is kijken hoe ander nationale parken zich presteren en natuurparken het doen.Voor een derde partij dat het misschien ook hier in het westen ook gedaan kan worden.En of de subsidie goed gebruikt wordt. Twee weken geleden was ik in de tuinen van Appeltern Gisteren was ik in het nationale park de weeribben.Je kunt dat park op drie manieren bekijken op de fiets, wandelen of per kano of fluisterboot.De eerste twee opties zijn voor mij niet haalbaar.Dus koos ik voor de kano optie.We zouden een tocht doen van 8 km.Het werden er 12.
Het is daar echt mooi Wat een rust.De eerst kilometer hadden we een school klas voor ons.Die gingen gelukkig een andere kant op We kwamen weer in rustig vaarwater.En dan merk je dat je niet meer in het jachtige westen zit. Sloten vol met waterlelies. Soms was het of in een mangrove bos terecht kwam.Bomen die uit het water groeide.Water chrysanten waar er gelijk hele velden van stonden tonden. Op de bodem een soort watersla zo noemde ik het.Scholen kleine visjes die aan de oppervlakte zwommen.En voor de prijs hoeft niet te laten . Wij hadden een kano gehuurd.Wat we moesten betalen was echt een lachertje.We hadden 6 koppen koffie en de huur van de kano en moesten betalen € 33.We waren met ze drieën Maar zonder foto’s kan ik niet laten zien hoe mooi het daar was.
Zie hier onder een foto impressie.

maandag 23 juni 2008

brandnetel


Ik zelf ben erg allergisch voor. Bij wijze van spreken ik hoef er alleen maar naar te kijken en ik heb brandblaren.Een goede remedie ertegen is zoek een dovenetel en wrijf die over de blaren en de jeuk verdwijnt. Toch is de brandnetel een nuttig (on)kruid.Zowel in de keuken als in natuurgeneeskunde

Algemene beschrijving
De plant heeft uitsluitend stamper- of meeldraadbloemen (dioica = tweehuizig). De bloeit van juni tot oktober met in trossen hangende bloemen. De grote brandnetel heeft een vierkante, borstelige stengel, die 2 meter hoog kan worden. De plant is algemeen voorkomend en is te vinden naast wegen, bosranden en verwaarloosde tuinen. De plant gedijt vrijwel overal maar heeft een voorkeur voor een goed bemeste bodem zoals bij composthopen of aan de rand van een akker. Brandnetel heeft groene, sterk zaagvormig bladeren met een donzige onderkant.
Het belangrijkste kenmerk van de brandnetel is dat hij bedekt is met brandharen. Dit zijn fijne holle haartjes, die een brandend gevoel geven wanneer de breekbare punt afbreekt. De haren bevatten mierenzuur en andere stoffen die blaren, branderige plekken en jeuk op de huid veroorzaken.Geschiedenis
De naam Urtica dioica komt van het Latijnse uro of "ik brand", wat verwijst naar het prikkende karakter van de plant, en dioica of 2 huizen, wat verwijst naar de scheiding van de mannelijke en vrouwelijke planten. De Nederlandse naam is afkomstig uit het Angelsaksisch en afgeleid van het woord noedl of naald. Romeinse soldaten zouden de soort Urtica pilulifera mee naar het noorden hebben genomen. De Engelse benaming voor deze soort is ook is Roman nettle. Ze gebruikten het tegen de kou. Hiervoor stampten ze de plant fijn in olie en wreven zich ermee in. De plant komt nog altijd voor bij Romeinse ruines in Noord-Europa. De plant werd voor veel doeleinden gebruikt, zo gebruikte men de stugge vezels om stoffen van te weven. Dit werd door Hans Christian Andersen vereeuwigd in het sprookje van de prinses en de 11 zwanen: de mantels die zij voor hen moesten maken voor zonsopgang maakte ze van brandnetels. De plant werd ook gebruikt bij de productie van papier. In 1835 ontdekte de kruidkundige Vogel, na een bezoek aan de indianen, dat brandnetel zijn patiënten genas van scheurbuik.

Medicinaal gebruik.
Als geneesmiddel wordt het kruid en de wortel gebruikt.

Werking en karakter.
Bloedzuiverend, bloedstelpend, zwak vochtafdrijver, anti-allergisch, voedzaam.

Indicaties.
- Huidaandoeningen, zoals eczeem
- Allergische aandoeningen, zoals hooikoorts en astma.
- In de menstruatie om zware bloedingen te verlichten.
- Bij een vergrote prostaat (gebruik hierbij de wortel).

Toepassing.
Drink van een thee 2 maal daags 2 deciliter en van het wortelafkooksel dagelijks 2 dl. Neem van de tinctuur 3 maal daags 3 ml (60 druppels) in. Verwerk de jonge toppen van de bladeren in een soep. Gebruik de soep als dagelijks tonicum.

De werking in het lichaam.
Hoewel de brandnetel bekend staat om zijn prikkende werking, heeft hij dit effect niet als hij is blootgesteld aan warmte, door koken of bij bereiding tot thee. Ironisch genoeg wordt hij gebruikt bij huidaandoeningen, zoals eczeem en aanverwante allergieën. Brandnetel heeft ook samentrekkende en bloedstelpende eigenschappen en kan daarom toegepast worden bij ernstige bloedingen van wonden of bij de menstruatie. De aanwezigheid van vitamine C en ijzer maken het kruid zeer geschikt als tonicum bij anemie en bij een ijzertekort. De wortel wordt wel gebruikt om een vergrote prostaat te behandelen. Brandnetelsap en thee zijn nuttige dranken wanneer u zwanger bent of borstvoeding geeft. Het sap en de thee zijn heilzaam bij jicht en gewrichtsontstekingen.

Uitwendig gebruik.
  • Wrijf bij stijve gewrichten de pijnlijke plaats in met verse brandnetelbladeren.
  • Snuif bij een bloedneus vers brandnetelsap op.
  • Maak een kompres tegen verbrandingen.
  • Het olie-extract is heilzaam bij ontstoken psoriasis.
  • Gebruik de thee of tinctuur als spoeling bij haaruitval en een droge hoofdhuid.

Ander gebruik
Veel insecten voeden zich met brandnetel zoals vlinders en bijen. De vezel kan tot stof worden geweven. De bladeren geven een groene kleurstof en de wortels een gele.
De kleine brandnetel (urtica urens) wordt in de homeopathie gebruikt bij netelroos. De jonge bovenste bladeren kunnen het hele jaar gekookt worden gegeten als spinazie of als soep. Gekookte brandnetels steken niet.

donderdag 19 juni 2008

Pepermunt

Als ik thee thuis zet dan loop ik even me kruidentuin in en knip wat pepermunt of Marokkaanse munt .De Marokkanen noemen het nana

Pepermunt - Mentha x piperita
Familie
Lipbloemenfamilie - Lamiaceae (Labiatae)
Botanische naam
De geslachtsnaam 'Mentha' betekent "sterk ruikend" De soortnaam 'piperita' staat voor gepeperd.
Geschiedenis (voor alle Muntsoorten)
3000 jaar geleden al in Egypte in gebruik, het werd ook als grafgift meegegeven. in Egypte werd het kruid ook gebruikt voor het stelpen van bloedingen, het werd dan gemengd met azijn. in de bijbel wordt verteld dat Pepermunt gestrooid werd op de vloer van de synagoge. De oude Romeinen gebruikten het om wijn op smaak te brengen, de geur van Pepermunt heeft als prettige bijkomstigheid dat het de geur van alcohol verdoezeld, ook werd het gebruikt om het stremmen van de melk tegen te gaan. Bij de Grieken en Romeinen was het kruid heilig, volgens een Griekse mythe zou de nimf Minthe, de dochter van de Watergod Kokytos, een amoureuze verhouding hebben gehad met de God van de Onderwereld, Hades, dit tot groot ongenoegen van zijn vrouw, Persephone en zijn schoonmoeder, Demeter, deze laatste stortte zich in razernij op de nimf en scheurde haar aan stukken. Hades, de verdrietige minnaar liet uit de resten een geurig kruid groeien, de Munt. Plinius de Oudere verteld dat de Grieken en Romeinen zichzelf kroonde met Pepermunt en hun tafels versierde met de twijgen en hun koks gebruik maakte van pepermunt voor het op smaak brengen van hun gerechten en wijn, sommige schrijvers betwijfelen of het hier om Pepermunt gaat, mogelijk gaat het om andere soorten, ondanks dat er bewijs is dat Pepermunt werd gecultiveerd door de oude Egyptenaren. Een Christelijke legende verteld dat Maria, na de dood van Jezus, zich dagenlang uit rouw alleen gevoed had met Groene Munt, in Italië bestaat dan ook een spreekwoord dat zegt: "Wie de Groene Munt vindt en ze niet aanbidt, zal ook de Madonna niet zien als hij sterft". in de Middeleeuwen werd Munt gebruikt bij oogaandoeningen, bij zweren en rabiës (dan met zout). in Japan werden er bladballetjes van Munt gerold om bij je te dragen. Met het blad werden ook de tanden gepoetst verder bij hik, braken, oprispingen en oorpijn. Pepermunt wordt vermeldt in de IJslandse 'Pharmacopoeias' uit de 13de eeuw maar het werd pas algemeen toegepast als medicijn in West-Europa in het midden van de 18de eeuw en dan vooral in Engeland. Het werd pas erkend als een aparte soort aan het eind van de 17de eeuw (Grieve).Botanie
Vaste plant uit de Lipbloemenfamilie. Kruising van de Aarmunt (Mentha spicata) en de Watermunt (Mentha aquatica). Van de Pepermunt is de stengel roodpaars aangezet, dit geldt ook voor het jonge blad. Het blad is tegenover elkaar staand (net als bij alle Lipbloemigen). De bloemen staan in schijnkransen, ze zijn roze tot lila, de bloei is van juni tot juli.
De stengel is vierkant, de wortel onuitroeibaar met veel uitlopers, Pepermunt groeit graag langs het water, in de schaduw, de plant heeft een grote gevoeligheid voor milieuverontreiniging (vormt dan roest). Vermeerderen gaat via (wortel)stek, de plant is een woekeraar in de tuin. Er zijn ruim 600 Muntsoorten.
Gebruik
De vierkante stengels en onuitroeibare wortels wijzen op veel weerstand, de favoriete groeiplek aan het water, in de schaduw wijst op een in eerste instantie verkoelende werking, later is de werking juist verwarmend. De rode steel duidt op een werking op het bloed. Het blad is een beetje behaard, dus een milde werking op huid en slijmvliezen. De bloemen zijn roze, dit bestaat uit rood en wit, een verwijzing naar respectievelijk bloed en harmonie. De geur is een aanwijzing dat de plant via en op het zenuwstelsel werkt.
Typologie
Een mens die bescherming, warmte en omhulling nodig heeft. De mens die het liefst in een vertrouwde omgeving verblijft, teveel indrukken maken deze mensen angstig, onzeker en depressief. Een kruid dat goed is voor labiele personen, zij gaan dan openstaan voor andere ideeën en gevoelens.Inhoudsstoffen
  • Etherische olie (vooral menthol, dat zeer antibacteriële en parasietdodende werking heeft, verder ook menthon, mentola-azulaat en azyleen)
  • Looistoffen
  • Bitterstoffen
  • Vitaminen: B3 en B4
  • Flavonen
  • Rozemarijnzuur (pas dus op tijdens de zwangerschap)
  • Looistoffen
Werking
Zenuwstelsel
Opwekkend en ontkrampend bij allerlei nerveuze aandoeningen, goed bij migraine, hoofdpijn door oververhitting (zonnesteek, sauna etc.) Ook bij een zenuwuitputting en zenuwpijn. Ook bij een pijnlijke menstruatie. Maakt opgewekt. Bij kiespijn en tandvleesontsteking.
Spijsvertering
Bij teveel maagzuur, oprispingen, algemene maagklachten, misselijkheid (denk ook aan reisziekte), overgeven, slechte vertering, winderigheid en koliekpijn. De galtoevloed wordt gestimuleerd, de galafvoer verbeterd, werkt dus bij geelzucht, het heeft een krampwerende invloed op de gladde spieren van de spijsvertering. Verder uiteraard bij een slechte adem (halocitose). Ondersteunend bij de Ziekte van Crohn.
Huid
Verkoelend, verdovend bij pijn, jeuk, huiduitslag, nervositeit en warmte, de of mentholpoeder zorgt voor extra doorbloeding, dit veroorzaakt eerst een koel gevoel, later een warm gevoel. Bij zweren, slecht helende wonden, brandwonden, schurft, dauwworm (dan kompressen van de thee of de verdunde ), bij muggen. Ook bij griep en koorts, Pepermunt is dan zweetbevorderend, bij een verstopte neus inhaleren.
Overige
Natuurlijk een heerlijk kruid in de keuken.
Gebruik
Men gebruikt het blad voor de oertinctuur, in het begin van de bloei plukken. Voor de thee worden de bloeiende toppen gebruikt. Verzacht de smaak van bittere kruiden.
Let op!
Door de menthol niet geschikt voor kinderen! Als vervangend kruid kan men Kattekruid of Kruizemunt gebruiken, deze hebben dezelfde eigenschappen als Pepermunt maar dan veel milder. Verder niet gebruiken tijdens de zwangerschap, Pepermunt kan huidirritatie veroorzaken, niet gebruiken wanneer homeopathische middelen worden gebruikt, niet langdurig gebruiken, deze waarschuwingen gelden ook voor de etherische olie.

zondag 15 juni 2008

De tuinen van Appeltern

De tuinen van Appeltern daar was ik gisteren een beetje privé en ook voor me werk.Het terrein is ongeveer 13 hectare groot en er zijn 160 soorten tuinen ondergebracht van stadstuin tot een oosters tuin Ik kon gelijk me camera uit testen. Maar wat een pracht en weelde.Ik heb heerlijk lopen genieten.Ik heb nu nog spierpijn van De groente tuin was echte moestuin alles netjes achter elkaar.Je kunt lekker schoffelen.Niet zo als mijn kruidentuin waar alles geordend door elkaar groeit.De kruiden tuin van A.Vogel begon een beetje op mijn tuin te lijken.Maar wat schittert hoor Ik kan wel vertellen wat er staat maar daar ziet niet het moois wat daar staat.

zondag 8 juni 2008

kruiden in de zomer

Tijdens hoogzomer staan de kruidenplanten er weelderig bij, hun bladeren rijk gevuld met etherische oliën en smaakstoffen. Het is oogsten geblazen, zodat u ook in de wintermaanden pit en persoonlijkheid kunt geven aan tal van gerechten. Een mand kruiden voor pit in gerechten, heerlijke thee en geurige potpourri’s.

Bijna alle kruiden bevatten in de ochtenduren het hoogste gehalte aan vluchtige oliën en smaakstoffen. Dat geldt zeker voor mediterrane kruiden als tijm, rozemarijn, salie en basilicum. De etherische of vluchtige oliën helpen – naast andere strategieën - tegen oververhitting. Bovendien zijn die stoffen vaak ontsmettend zodat de kruiden minder last hebben van schimmels. Ook stoten deze etherische oliën vraatzuchtige insecten af en houden grotere dieren niet zo van een gekruid maaltje.
Omdat de kruiden de hele nacht tijd hebben gehad om hun voorraadje geur en smaakstoffen aan te vullen, kunt u ze dus best in de vroege uurtjes oogsten wanneer u ze wilt drogen of verwerken.
Uiteraard snijdt u uw peterselie, bieslook en basilicum in de kruidentuin pas wanneer u ze nodig hebt en aan het kokkerellen bent, want vers zijn ze het lekkerst en zien ze er het mooist uit.Kruiden oogsten en bewaren
Wanneer u kruiden oogst om ze te bewaren, kunt u best een mooie zonnige ochtend uitkiezen. Gebruik altijd een scherpe schaar of snoeischaar opdat u de planten zo min mogelijk wilt beschadigen. Kies de fraaiste stengels en de mooiste, gave blaadjes. Pluk de blaadjes voordat de plant gaat bloeien, dan is het aroma meestal op zijn best. Pluk van kruiden met kleine blaadjes, zoals tijm, hele takken en rits de blaadjes er later af. Van basilicum kunt u de bladeren stuk voor stuk oogsten. Vaak kunt u ook de bloemen gebruiken; ze hebben dezelfde smaak. Zo zijn de bloempjes van bieslook even lekker als de pijpjes.
Het drogen dient snel te gebeuren, maar ook weer niet te snel. Het vocht moet verdampen en de etherische oliën moeten zoveel mogelijk bewaard worden. Was de kruiden niet, pluk alleen schone bladeren en bloemen. Droog de kruiden op horren, op gaasdoek of in bosjes, ondersteboven opgehangen in een goed geventileerd vertrek, een zolder of een droog schuurtje. In een donker vertrek blijft de groene kleur het best behouden. Zijn de blaadjes na een weekje bros en knisperig geworden dan kunt u ze opbergen in licht- en luchtdichte blikken. In luchtdichte glazen potten kan ook, maar dan wel in het donker. De bergruimte is liefst gelijkmatig koel.

Kruidenthee bereiden
Er is geen eenvoudiger manier om van de kruiden uit de tuin te genieten dan er thee van te drinken. De vuistregel voor het maken van kruidenthee is de volgende: overgiet twee eetlepels verse of één eetlepel gedroogd kruid met een halve liter kokendheet water en laat trekken. Thee kunt u op smaak brengen met zoethout, honing of zoetstoffen.
Er bestaan tal van kruiden waarvan u een lekkere en vaak ook heilzame thee of tisane kunt bereiden. Kamille, dille, munt, goudsbloem, citroenverbena, vlierbloesem, rozenbottel, salie…Wie rust zoekt kan valeriaanthee drinken, vlierbloesemthee en lindethee. Citroenmelissethee helpt tegen hoofdpijn en zou opbeurend werken. Hetzelfde kan gezegd worden van rozemarijnthee. IJzerhard, Verbena officinalis, zou helpen tegen katers zonder pootjes.
Citroenverbena of Aloysia triphylla, een niet-winterhard struikje, heeft een lekkere geur en een fruitig aroma dat dicht bij dat van de citroen aanleunt, maar zachter is en toch ook weer heel indringend. Thee van de verse en gedroogde bladeren is ronduit overheerlijk. Gedroogd en in een gesloten blikken doos behouden de bladeren jarenlang hun geur.
Er zijn tal van muntsoorten en variëteiten. Voor de Marokkaanse muntthee wordt bij voorkeur Mentha spicata ’Nanah’ gebruikt.
Geurige potpourri
Potpourri’s zijn gemakkelijk te maken. Ga op een warme droge, zonnige dag de tuin in en knip een aantal goed gevulde geurende rozen net voor ze aan verwelken toe zijn. Laat de rozenblaadjes op een warme, luchtige plek in de schaduw drogen. Pluk ook een kop lavendelbloemen en laat ze drogen. Doe hetzelfde met een greep kruidige blaadjes van munt, tijm, engelwortel, basilicum en majoraan. Alle ingrediënten moeten na het drogen papierachtig aanvoelen. Meng ze gedroogd in een goed af te sluiten doos en voeg er een tiental druppels etherische rozenolie bij. Na een drietal weken opent u het doosje en kunt u wekenlang van het kruidige rozenaroma genieten. Schud de doos regelmatig.Geurige rozenblaadjes en fijne kruiden voor een potpourri die de neus verleidt.

donderdag 5 juni 2008

bereklauw


Op het Hazenpad staat een bos met bereklauwen.Het is wel een mooi gezicht, alleen als je door heen loopt kan je net als bij brandnetels door de haren verveelde brandwonden op lopen
De gewone berenklauw (Heracleum sphondylium) behoort tot de schermbloemenfamilie (Umbelliferae of Apiaceae). De plant komt van nature voor in Europa
Het is een 90 tot 150 cm hoge, vaste plant, die veel langs dijken en wegen voorkomt. De plant is ruw behaard en heeft drievoudig gevind tot vinspletige bladeren. De stengel is kantig en gegroefd. De berenklauw bloeit van juli tot oktober met witte bloemen in veelstralige schermen. Het onderstandige vruchtbeginsel is tweehokkig met 2 stijlen. De stijlen hebben een kussentje aan de voet. De gevleugelde vrucht is een tweedelige splitvrucht met eenzadige deelvruchtjes.
De gewone berenklauw komt vooral voor op stikstofrijke, vochtige grond zowel in de volle zon als in halfschaduw. De plant groeit op grasland, bossages, in bossen en in onkruidvegetaties.
Omdat de reuzenberenklauw zo kiemkrachtig is en met zijn bladeren al het licht voor andere planten wegneemt, wordt de soort beschouwd als een onkruid. In gebieden die niet begraasd worden drukt de invasieve soort alle andere planten weg; daar komt bij dat hij in de Benelux naast grote grazers en schapen geen natuurlijke belagers kent.
Giftig
De reuzenberenklauw is niet giftig, althans in vergelijking met b.v. monnikskap (Aconitum) of de Taxus baccata, vooral schapen zijn er dol op. Wel bevat het sap van de plant furocoumarinen, die voor mensen sterk fototoxisch zijn. Blootstelling aan zonlicht na contact met het sap kan bij sommige mensen na 24 uur rode jeukende vlekken veroorzaken, die gevolgd worden door zwelling en blaarvorming. Het letsel kan er uitzien als een brandwond en het kan twee weken duren voordat het genezen is. Als litteken kan er een bruinverkleuring optreden. Wanneer het sap in de ogen komt, kan dit tot blindheid leiden. Als voorzorgsmaatregel moet dus elk contact met het plantensap vermeden worden; als dit toch gebeurd is, moet het sap zo snel mogelijk afgespoeld worden en moet blootstelling aan zonlicht van de huiddelen die in contact geweest zijn met het sap vermeden worden.
Gebruik
De plant bevat etherische olie met furocoumarinen, die onder invloed van licht op de huid ontstekingen kan veroorzaken. In Rusland, Estland, Letland en Litouwen worden de stengels in de zon te drogen gelegd. Op de stengel vormen zich dan zoete, witte kristallen.
De jonge plant is nog niet giftig. De 15 tot 20 cm lange, jonge stengels kunnen gegeten worden en smaken naar een combinatie van zoete komkommer, kokosnoot en mandarijntjes. De stengels moeten geplukt worden voordat het blad zich gaat ontvouwen. Oudere stengels kunnen geschild gegeten worden. Bij het schillen moet dan wel handschoenen gedragen worden om huidirritatie te voorkomen.De geneeskracht (vroeger) van de bereklauw
Vroeger werden de planten verzameld als voer voor de varkens. Jonge spruiten doen wat smaak betreft aan asperges denken. De fijngemalen wortels werden inwendig gebruikt tegen epilepsie. Afkooksel van fijngemalen wortels werd ingenomen bij diarree en tegen ingewandswormen. Regelmatig eten van wortels en blad zou zenuwversterkend zijn. Het eten van het blad zou goed zijn tegen darmklachten. Bij hevige hoofdpijn werd het zaad met olie vermengd tot een papje wat op het hoofd werd gelegd. De stengels bevatten olie en suiker.

woensdag 4 juni 2008

Slecht vlinderjaar

Het is een slecht vlinderjaar. De vlinderstichting meldt dat er veel minder vlinders zijn geteld dan vorig jaar in de lente.
Veel slechter (minder dan de helft van vorig jaar) deden klein koolwitje, kleine vos, citroenvlinder, groot koolwitje en bruine vuurvlinder het.
Slechter (twintig tot vijftig procent minder vlinders) ging het met oranjetipje, argusvlinder (ja, het kon dus nog slechter dan vorig jaar), gehakkelde aurelia, klein geaderd witje, icarusblauwtje, aardbeivlinder, dagpauwoog, landkaartje en bont zandoogje.
Ongeveer gelijk bleven koninginnenpage, groentje, boomblauwtje, kleine vuurvlinder en kleine parelmoervlinder.
Geen enkele vlinder deed het in 2008 beter dan in 2007.
Van de trekvlinders was de atalanta ongeveer even talrijk als in 2007. De distelvlinder was vrijwel afwezig dit jaar, maar daarvan lijkt de trek nu net op gang te gaan komen.
Dus als u dacht: ‘wat zie ik toch weinig vlinders’, dan had u gelijk: dit jaar is hard op weg het slechtste vlinderjaar ooit te worden. En dat dus ondanks het mooie weer!

Moeten we ons definitief zorgen maken en ons opmaken voor een slecht vlinderjaar? Het is nog veel te vroeg om dat zo te zeggen. Het fraaie voorjaarsweer van de afgelopen weken, heeft in ieder geval gezorgd voor goede omstandigheden. Mogelijk dat de vlinders die dit voorjaar hebben rondgevlogen voor voldoende nakomelingen hebben gezorgd, en zal na de junidip de tweede generatie in grote aantallen rondvliegen. Een pluspuntje is dat de koninginnenpage het in 2008 ongeveer net zo goed doet als in 2007. Het mooie weer is een prima stimulans voor deze fraaie soort en wie weet heeft u de komende tijd wel een kans om de koninginnenpage zelf in levenden lijve te aanschouwen.

Ook in me tuin is het minder.Om deze tijd was een drukte aan vliegverkeer van zweefvliegen, hommels, bijen.Wat wel veel voorkomt in me tuin zijn de lieveheersbeestjes.