St Janskruid

Eindelijk heb ik dan de plant waar ik al een jaar naar op zoek ben .Het St Janskruid .Een geneeskrachtig kruid .Het Sint Janskruid wordt op dit moment gerekend tot de belangrijkste medicinale kruiden
De geslachtsnaam 'Hypericum' betekent 'Hertshooi', en is afgeleid van de twee Griekse woorden 'hypo' dat 'onder' betekent en 'ereiko', dat voor 'heide' staat. De soortnaam 'perforatum' betekent geperforeerd, dit slaat op het feit dat als men de blaadjes tegen het licht houdt, het net lijkt of er allemaal kleine gaatjes in zitten, in werkelijkheid zijn dit kleine kliertjes in het blad.

Geschiedenis

Sint-Janskruid is in alle Europese cultuur een belangrijke plant, er zijn vele legenden aan de plant verbonden, en in een aantal gevallen was het zelfs een cultusplant. Het kruid is genoemd naar Sint-Jan, omdat het hoogtepunt van de bloei op de feestdag van Sint-Jan valt (24 juni), ook is St. Jan de Heilige van het Licht, zijn feest valt in de periode van het oude Midzomerfeest, waaraan de Sint-Jansvuren nog herinneren. De rode olie die de plant bevat heeft voor veel legendevorming geleidt, bij de oude Germanen zou het, het bloed zijn geweest van Baldur, de Germaanse God van de Natuur, de Zomer en het Licht, maar ook het bloed van Wodan nadat hij door een everzwijn was verwond. Na de kerstening bracht men het met het bloed van Christus in verband. Ook bracht men de rode olie in verband met wondgenezing, in Engeland noemde men de plant daarom ook wel 'Balm-of-Warrior' (Balsem van de Krijger). Aan het kruid werden allerlei magische krachten toegedicht, bijvoorbeeld bond men het op daken om te beschermen tegen onweer, ook waren er vruchtbaarheidsrituelen verbonden aan het kruid, bijvoorbeeld een vrouw die graag kinderen wilde moest op Midzomernacht, naakt het kruid plukken.
Ook zou het kruid tegen heksen en de duivel beschermen, om deze reden werd het ook vaak gedragen door mensen of aan stallen bevestigd. Van oudsher gebruikte men het kruid om gal en urine te drijven en de menstruatie op te wekken. Ook werd het toegepast om jicht en ischias mee te genezen.
Men gebruikte het met name voor ziekte met een teveel aan flegma (slijm) of aan gal, volgens de oude medische theorieën. Verder schreef men de plant voor bij het helen van wonden en het stoppen van bloedingen. Dioscorides beschreef de plant onder de namen 'hyperikon', 'askyron' en 'koris', dit waren waarschijnlijk verschillende Hertshooisoorten, Plinius de Oudere nam deze beschrijvingen weer over, welke van deze soorten het Sint- Janskruid is, is moeilijk te zeggen. in de Middeleeuwen komt de plant voor in diverse kruidenboeken, zoals in het 'Buch der Natur' van Konrad von Megenberg (1309 - 1374) waarin het vermeld staat als 'Konigskron' een naam die honderd jaar eerder ook al door Albertus Magnus werd gebruikt.
Dit artikel is geschreven door G. van Elteren herbasanitas.nl

Dit kruid werkt bij de Bloed / bloedsomloop,Spijsvertering en urinewegen, Zenuwstelsel, Bewegingsapparaat, Huid en zintuigen

Het meest wordt het gebruikt als anti depressiemiddel en bij slapeloosheid, slaapstoornissen en nervositeit