vrijdag 29 augustus 2008

Vergeet me nietje


Dit is een plant die elke vrouw op tafel wil hebben of minstens in de tuin. . Het vergeet me nietje .Je ziet elke dag staan als je goed kijkt in de berm , aan slootkanten ,aan bosranden en akkers .Overal groeit hij..Het is geen geneeskrachtig plant . Maar het verhaal hoe aan ze naamkomt is wel grappig . Er zijn twee verhalen .

Verhaal 1
Toen de planten werden geschapen kregen ze van God niet alleen een vorm, een geur en een kleur, maar ook een naam. Onder de nieuwe planten was ook een lief, klein, blauw bloemetje met een prachtig geel hartje. Onder de indruk van alle gebeurtenissen bij de Schepping keek ze met grote ogen rond hoe alle planten een naam kregen en vergat op te letten. Toen alle planten een naam hadden gekregen, was ze haar eigen naam vergeten.“Weet jij hoe ik heet?” vroeg ze aan alle grote en kleine planten, ”ik ben mijn naam vergeten”. Maar geen enkele plant kon het haar vertellen.Na lang aarzelen ging ze tenslotte naar de Schepper en zei: “Ik ben een beetje dom, ik ben mijn naam vergeten. Hoe heet ik?” Deze keek haar hoofdschuddend aan en antwoordde slechts met drie woorden: “Vergeet mij niet!” Beschaamd kroop het plantje weg, tussen het hoge gras. En daar staat ze vandaag de dag nog steeds. Altijd steekt ze haar blauwe kopje tussen de begroeiing uit. En als iemand vraagt hoe ze heet, antwoord ze nog altijd beschroomd: “vergeet mij niet”. En dat is een naam die iedereen kan onthouden, want het vergeet-mij-nietje is een plantje dat bijna iedereen van naam kent.

Verhaal 2
In de middeleeuwen waren eens een ridder en zijn geliefde langs een rivier aan het wandelen. Bij het plukken van een bosje bloemen viel hij door de zwaarte van zijn harnas in het water. Terwijl hij verdronk gooide hij het bosje bloemen naar zijn geliefde en riep "Vergeet mij niet". Deze bloem is verbonden met romantiek en tragiek en werd vaak door vrouwen gedragen als teken van trouw en oneindige liefde.

Het geslacht Vergeet-mij-nietje (Myosotis) telt enkele dozijnen soorten. De naam Myosotis komt van het Grieks en betekent muis-oortje (mus + otis). Vergeet-mij-nietjes komen voor in Europa, Azië, Afrika en Australië.
In Nederland en België komen de volgende soorten voor:
  • Akkervergeet-mij-nietje (Myosotis arvensis)
  • Veelkleurig vergeet-mij-nietje (Myosotis discolor)
  • Zompvergeet-mij-nietje (Myosotis laxa subsp. cespitosa)
  • Ruw vergeet-mij-nietje (Myosotis ramosissima)
  • Moerasvergeet-mij-nietje (Myosotis scorpioides subsp. scorpioides)
  • Weide vergeet-mij-nietje (Myosotis scorpioides subsp. nemorosa)
  • Stijf vergeet-mij-nietje (Myosotis stricta) a
  • Bosvergeet-mij-nietje (Myosotis sylvatica)

woensdag 27 augustus 2008

kruidengeneeskunde


Persoonlijk vindt ik kruiden kweken en er over lezen en schrijven leuk .Het is een van de passies van me En de winter komt er weer aan dan is niks te doen in de tuin .Behalve wat (on)kruid te verwijderen en nieuwe kruiden kweken . Ik heb een bijna een permacultuur tuin .Bijna onderhoud vrij is hij.
Nu ik weet vrij veel over kruiden .De meeste kan ik bij naam noemen, ik kan het gebruik er ook van Ik kan het gebruik wel maar ik wil ook kijken welke combinaties er mogelijk zijn met andere kruiden. Dat lijkt me juist heel intersant. Soms voel ik me net zon tovenaar .Er blijven natuurlijk altijd planten die nog niet ken .En daar wil ik wat aan doen Ik ga een cursus kruidengeneeskunde volgen Over een klein jaar ben ik dan klaar.

Dan mag ik een eigen praktijk beginnen. Of ik dat doe is een tweede . We zien het wel

zondag 24 augustus 2008

Weerstand verhogende kruiden en planten

Het loopt weer tegen de herfst of zitten we daar al in met ”mooie” weer van de laatste tijd .
Ik heb eens in de boeken zitten snuffelen over kruiden die de weerstand kunnen verhogen Ze kunnen mensen op de maan zetten maar een pilletje tegen verkoudheid is er niet.
Mijn eerste tip eet zo veel mogelijk verse groenten en fruit. Daar bedoel ik de seizoens groente mee.Eet biologische groenten .
Aarzel niet: als je je echt slecht voelt, raadpleeg dan een dokter! Dan kan je nog altijd met hem of haar overleggen of je kruidenremedies kan gebruiken.
Het is trouwens altijd beter te voorkomen dan te genezen. Daarom hier enkele kruidige tips om preventief je weerstand te verhogen tegen griep en verkoudheid.

Hier is het lijstje met weerstand verhoogde kruiden en planten en een paar receptjesRode zonnehoed (Echinacea angustifolia)
Rode zonnehoed beschermt je tegen bacteriën en virussen. Daarom is het geen slecht idee onmiddellijk een kuur te beginnen met tinctuur van deze plant. Drie keer per dag 20 druppels.
Heb je toch griep: van het moment dat je iets voelt onmiddellijk 50 druppels echinacea tinctuur nemen, daarna ieder uur 10. Doe dat één tot drie dagen. Zodra je je beter voelt verminder je de dosis (3x daags 20 druppels). Er zijn geen bijwerkingen bekend.

Propolis
Bijen zorgen niet alleen voor honing, maar ook voor propolis. Dat is een product dat ze maken van de kleefstoffen die rond de ongeopende boomknoppen zitten. De bijen metselen daarmee gaten en kieren van hun ‘huisjes’ dicht en voorkomen op die manier dat ongewenste diertjes de boel komen verpesten. Ook onze voorouders maakten eeuwen gebruik van propolis om zich te beschermen tegen allerlei infecties. Neem bij de eerste ziekteverschijnselen propolistinctuur (bijv. driemaal per dag 25 druppels). De dosering staat op de verpakking. Er bestaat ook mondspray en er zijn kruidentabletten met propolis, meestal samen met echinacea en vitamine C.

Citroenthee
Dat vitamine C haar sporen verdiend heeft is algemeen bekend. Daarom is het handig altijd citroenen in huis te hebben. Pers twee citroenen en doe het sap in een kop. Giet er kokend water over en wacht tot je drank drinkklaar is. Doe er een dikke theelepel honing bij. Drink met kleine slokjes. Als je thee te zuur is, kan je nog wat honing toevoegen.

Provençaalse kruidenthee
Neem een theelepel Provençaalse kruiden en overgiet ze met kokend water. Deze kruiden zijn houteriger en moeten daarom 10 minuutjes trekken. Je voelt de weldaad onmiddellijk in je keel.
Drie kopjes per dag, liefst met citroen erbij. In een Provençaalse kruidenmengeling zit ook tijm.

Tijm (thymus vulgaris)
Onze voorouders noemden tijm het antibioticum van de arme mens. In tijm zit inderdaad een natuurlijk antibioticum. Dat geeft de bacteriën geen kans. Wetenschappelijk onderzoek bevestigde deze werking. Tijm helpt slijm oplossen, onderdrukt hoest en stimuleert de ademhaling.
Je kan er thee van maken (zie hierboven) of siroop en dat doe je zo:

Overgiet 50 g verse of 25 g gedroogde tijmblaadjes met 600 ml kokend water.
Laat 20 minuten trekken.
Zeef het kruid eruit.
Doe 250 g kandijsuiker bij je aftreksel en laat op een zacht vuurtje uitdampen tot je een vloeibare siroop krijgt.
Laat je siroop afkoelen tot hij handwarm is en doe er dan 300 g vloeibare tijmhoning van de imker bij.

Vlierbessen en -bloesemsVlierbessensiroop is al heel lang bekend. Als je elke dag een eetlepel vlierbessensiroop neemt, voorkom je waarschijnlijk griep en verkoudheden.
Eet daarom ’s morgens een boterham met vlierbessenjam. Doe wat vlierbessensiroop bij je rode kool en giet wat van deze siroop bij een druppel jenever.
Vlierbloesem (Sambucus nigra)
Als je hoge koorts hebt, moet je onmiddellijk je huisarts bellen. Heb je maar een beetje koorts, dan kunnen kruiden helpen. Trouwens, bij verhoogde lichaamstemperatuur helpt vlierbloesem de koorts te doen dalen. Thee van deze bloemen doet je transpireren en daardoor versnelt de genezing. Dus onmiddellijk thee drinken zo vlug je temperatuur stijgt.
Als je op voorhand regelmatig van deze thee drinkt, voorkom je verkoudheid en griep. Vlier werkt ontstekingswerend. Je kan gedroogde vlierbloesem in de handel kopen.

Ui (Allium cepa)
Zo gauw je iets voelt kriebelen in keel en/of neus, snij je een ui in stukjes. Doe de snippers in een oud washandje. Leg het op je keel en draai een oude sjaal rond je hals. Dat is een oud middel dat mijn grootmoeder gebruikte. Het klinkt inderdaad wat raar, maar in een beginfase helpt het echt.
De ui heeft heel wat waardevolle werkingen. Eén ervan is “zorgen voor een betere weerstand”. Eet daarom regelmatig een boterham met smeerkaas en snipper er wat rauwe ajuin over. Doe wat ui over je rauwkostschotels en stoof wat ui bij je vleesgerechten.

Braam (Rubus fructicosus)
Drink sap van bramen of maak thee van jonge braamblaadjes.
Braam werkt ontstekingswerend. In de handel kan je ook bramentinctuur (alcoholisch aftreksel) kopen.

Kruidenthee
Kruidenthee maak je door een soeplepel blaadjes te overgieten met heet water. Laat een kop water koken, laat 1 minuutje staan en overgiet daarmee de prille verse of gedroogde blaadjes. Laat maximum 5 minuutjes trekken, zeef de blaadjes eruit en wacht tot je thee drinkklaar is. Doe er dan nog een koffielepel honing bij en drink je thee met kleine slokjes. Drie kopjes per dag.

zondag 17 augustus 2008

Rode zonnehoed (Echinacea purpurea)

Rode zonnehoed (Echinacea purpurea)is een mooie border plant. Wat een hoop mensen niet weten dat het ook een geneeskrachtige plant is .
Toen de Europeanen naar Noord-Amerika kwamen, was deze plant al lang in gebruik onder de stammen van de Great Plains, die hem gebruikten bij allerlei infecties en voor het ontsmetten van wonden. De plant verscheen voor het eerst in de medische literatuur in 1762, als een middel om zadelzweren te behandelen bij paarden. De vroegste berichten over het gebruik in de traditionele westerse geneeskunde dateren van rond 1870, rond deze tijd leerde een de arts, Dr. H.C.F. Meyer het gebruik van de inheemse stammen van Nebraska, Meyer was gefascineerd door hun gebruiken en grote gezondheid. Hij leerde dat Echinacea door vele stammen werd toegepast, o.a. door de Cheyenne, Choctaw, Comanche, Dakota, Meskawaki Fox, Pawnee, Sioux en de Omaha. Echinacea werd het meest gebruikte kruid binnen de Eclectische Medische Beweging in de VS (1845-1930), waar het werd toegepast voor vele kwalen.
Op zijn vele reizen leerde ook Dr. Alfred Vogel, de Indiaanse toepassing bij slechthelende wonden en slangenbeten kennen. Hij zag dat de plant werd gekneusd en fijngekauwd, met dit papje werd de wond bedekt. Vogel was zo onder de indruk van het genezend vermogen van de Rode Zonnehoed, dat hij teruggekomen van zijn reis naar Amerika, pogingen ondernam om de plant in zijn Zwitserse tuinen te kweken. Dit lukte en vanaf dat moment was Vogel voor de productie van Echinaforce niet meer afhankelijk van import.
Na deze plant is veel onderzoek gedaan, dit begon al in 1911, toen er van de ontstekingsremmende en weerstandsvermogende werking melding werd gemaakt. Maar in de jaren '80 van de 20ste eeuw kwam er pas echt een doorbraak toen door Prof. Dr. Wagner uit München op overtuigende wijze werd duidelijk gemaakt dat Rode Zonnehoed niet zo zeer zelf bepaalde ziekteverwekkers bestrijdt, maar de niet-specifieke afweerkrachten van het menselijk lichaam verhoogt. De plant bleek de fagocytose (het opeten van ziekteverwekkers door de witte bloedlichaampjes) kenmerkend te activeren.

Gebruik
Typische Zonneplant die zich naar dit hemellichaam richt. Hij heeft een penwortel, dit verwijst naar een sterk aardende werking. Ze staat graag in grote groepen, de plant heeft een zeer krachtig uitstraling en laat zich niet wegdrukken. Het kruid werd door de Sioux in rituelen gebruikt om de kracht te versterken. Verder heeft de Rode Zonnehoed een grote Marskracht, vanwege het vermogen de eigen afweer van het menselijk lichaam te versterken. Het is een krijgersplant. De kleur van de bloemen is samengesteld uit rood, met een werking op het bloed, en wit, wat een aanwijzing is voor een positief effect bij de bestrijding van infecties bovendien harmonieverhogend.

Werking
Constitutie en infecties
Heeft een sterk weerstandsverhogend effect op het hele organisme, verschillende inhoudsstoffen werken antibiotisch en ontstekingsremmend. Helaas wordt dit kruid vaak verkeerd toegepast, veel mensen gebruiken het als een preventief middel dat de hele winter geslikt wordt om verkoudheid en griep te voorkomen, het lichaam raakt er aan gewend en het positieve effect verdwijnt, dus wissel het af met andere middelen of gebruik het alleen wanneer het echt nodig is.
Als middel om infecties te bestrijden is het zeer geschikt, ook bij kinderen, ouderen en mensen die extra bevattelijk zijn voor infectieziekten, zoals hartpatiënten, anemiepatiënten, diabetespatiënten etc. (zie echter ook Overige). Het kan ook de weerstand verhogen bij candida, bronchitis. Ook bij herpes simplexinfecties. Heeft een zeer goede tegen alle infecties, zowel van de luchtwegen, zoals bij bronchitis, verkoudheid, sinusitis, angina, tonsillitis. Maar ook voor ontstekingen van de huid, bijvoorbeeld puisten, steenpuisten, sceptisch eczeem, ontstoken wonden. is weefselherstellend, is wat pijnstillend en bloedzuiverend. Ook bij de Ziekte van Pfeiffer en de bekende kinderziekten. Ook ondersteunend bij psoriasis en de Ziekte van Crohn (al is dit discutabel omdat dit beide auto-immuniteitsziekten zijn). Ook bij vaginale schimmelinfecties, vaginitis. Gebruik het kruid vlak voor een grote, tandtechnische behandeling, en ook hierna. Ook bij open benen en verwondingen.

Gebruik van de plant
Men gebruikt de wortels en de bloemen, de wortels moeten in de herfst worden opgegraven, het liefst van wat oudere planten. Men zegt dat de Ø (moedertinctuur) van de verse wortel beter is dan de Ø (moedertinctuur) van de gedroogde wortel. Men kan ook een aftreksel maken van de wortel.

Let op
Rode Zonnehoed moet niet worden toegepast in progressieve systeem - en auto-immuniteitsziekten als tuberculose, leiose, MS, verbindende weefselstoornissen volgens de Duitse Commissie E. Verder ook niet bij HIV/AIDS.

woensdag 13 augustus 2008

westzaanerpolder 2

Ik ben vorige week weer met de molennaar mee geweest. Ik wou nog meer foto's maken en nu eindelijk eens een foto maken van een libelle .Ik noem het altijd de Westzaanerpolder ,maar het eigenlijk Westzijderveld. Ik geef wel eens meer dingen een andere naam. Maar de Natuur is daar heel erg mooi. Ik wist dat het paartijd was voor de libellen dus ik had een kans
Libellen (Odonata) vormen een insectenorde die wereldwijd voorkomt met ruim 5000 soorten, merendeels in warmere gebieden. In Nederland en België worden 70 soorten aangetroffen. Libellen zijn vrij gemakkelijk aan de hand van de volgende kenmerken van andere insecten te onderscheiden:
Twee paar vleugels, die stevig, rijk geaderd en niet opvouwbaar zijn, behalve bij de suborde van de Juffers (Zygoptera).
Kleine voelsprieten, die nauwelijks opvallen.
Een lang en meestal slank achterlijf.
Grote facetogen op een beweeglijke kop.
Het borststuk is schuin gericht.
De poten zijn naar voren geplaatst.
De juiste naam in de Nederlandse taal is 'libel', meervoud 'libellen', Frans 'libellule', Duits 'Libelle'. Het is vermoedelijk onder invloed van de naam van een weekblad dat in Nederland vaak van 'libelle' wordt gesproken.

Hier onder een foto-impressie

maandag 11 augustus 2008

Permacultuur

Hoofdschuddend trok de Australische Bill Mollison zich terug in de jungle. De wereld ging ten onder aan overbevolking en over consumptie en hij zag het niet meer zitten Drie weken later kwam hij terug en met de oplossing permacultuur Het lijkt wel een begin van een boek . Bill Mollison zat drie weken in jungle ,vastbesloten om de ondergang van de wereld af te wachten , toen hij zich realiseerde dat intussen niemand het bos onderhield en dat ook niet hoefde .er werd niet gemaaid, niet gehakt en niet gesnoeid en toch groeide en bloeide alles onbekommerd en ongestoord .
We plegen al duizend jaren duizenden jaren landbouw , we hebben steeds meer landbouwexperts en verliezen toch ieder jaar meer terrein aan woestijn of aan plantenziekten .Is er nu geen systeem dat te bedenken dat zichzelf in stand houd en voldoet aan alle ecologische principes voldoet? Bill voegde de daad bij het woord ,bedacht een systeem en noemde het permacultuur De tegenhanger van de monocultuur, die leidt tot uitputting van de aarde en voor ziekte
Uitgangspunt is het ontwikkelen van systemen die zich zelf in stand houden en hum eigen afval hergebruiken Dat kan je doen voor het verbouwen van voedsel. Maar ook bijvoorbeeld het het energieverbruik van kantoorgebouwen of woonhuizen. De permacultuurtuin die red zichzelf als je maar alles maar op de goede plek zet en de juiste combinaties De permacultuurtuinier plukt en wroet ook wel eens , maar laat het echte werk over aan de tuin zelf
Voor meer info:
www.permacultuurnederland.org
www.permacultuur.eu
www.centrumwilgenhoeve.nl

dinsdag 5 augustus 2008


Je ziet ze weer overal langs de weg .De teunisbloem .Of ze staan solidair of ze zit met trossen te gelijk.Voor de een een onkruid.. Voor de natuurgenezers een kruid ..Voor de bijen en hommels een genot. n de natuur zijn het vaak de eerste planten die nieuwe grond koloniseren. Ze worden dan ook vaak op rudale gronden en zandgronden als wegbermen, duinen en kapvlakten en dergelijke gevonden.
Teunisbloem (Oenothera) is een geslacht van zo'n 125 soorten eenjarige, tweejarige en vaste planten uit de teunisbloemfamilie (Onagraceae). De soorten komen van nature voor in Zuid- en Noord-Amerika, maar zijn ondertussen ingeburgerd in vele landen.
De botanische naam Oenothera betekent 'ezelsvanger', van het Oudgrieks 'oeno' = ezel en 'thera' = vangen, achtervolgen. Men gelooft dat de naam refereert aan de giftigheid van de plant die gebruikt kan worden om ezels en andere dieren te vangen.
William Baird suggereert dat het Oudgriekse 'oeno' ook vertaald kan worden als wijn. Hij gelooft dat dit refereert aan het gebruik van de wortel als smaakverfijner in wijn.

Kenmerken
Het geslacht heeft gele bloemen met vier kroonbladen. Er bestaan ook soorten met witte, roze of rode bloemen. De bloemen staan rechtop of schuin omhoog. De bloemen bezitten een kelkbuis.
De plant bloeit van eind juni tot midden augustus. De zaden van de meeste soorten rijpen van augustus tot oktober. De zaaddoos bevat circa 200 zaadjes waaruit een kostbare olie wordt gewonnen.Het geslacht is verwant aan het wilgenroosje en heeft de merkwaardige gewoonte om zijn bloemen 's avonds in de schemering te openen. Knoppen kunnen zich in enkele minuten ontvouwen tot bloemen. De volgende dag verwelken deze bloemen. 's Avonds gaan weer nieuwe bloemen open, zo wekenlang. Veel soorten zijn nachtbloeiers en worden daarom door nachtactieve insecten bestoven.

Medicinaal gebruik
De olie uit de zaden van teunisbloem is rijk aan onverzadigde vetzuren. Het gehalte aan gamma-linoleenzuur kan oplopen tot 14%. Door de bijzondere samenstelling kunnen ontstekingen in het lichaam gunstig worden beïnvloed.
De symptomen van neurodermitis kunnen door het innemen of via de huid absorberen verlicht worden. Ook uitwendig te gebruiken bij de volgende klachten: huidschilfers, roodheid van de huid, psoriasis, droge huid.
Inwendig is teunisbloemolie te gebruiken bij de volgende klachten: menopauze, reuma, overgewicht door stofwisselingsstoornissen, hart en vaatziekten, hoge bloeddruk, astma, hooikoorts, allergieën, leverklachten door alcohol, hyperactiviteit, geïrriteerdheid, huidklachten, ontwenningsverschijnselen (alcoholisme), katers. De olie wordt gebruikt bij.o.a. bij PMS, huidaandoeningen, reumatische gewrichtsontsteking, constipatie, astma, kinkhoest,eczeem, psoriasis, rimpels, droge huidplekken. Rustgevend en inzetbaar bij behandeling van ADHD
Gebruik van teunisbloemolie is af te raden bij manische depressiviteit of epilepsie.

Overig gebruik
De bladeren van verschillende soorten zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog wel gebruikt als vervanging voor tabak.

Tuin
Zaden kunnen van het late voorjaar tot de vroege zomer in de volle grond gezaaid worden. De plant is meestal met karige grond tevreden. Op voedselrijke grond wordt ze gemakkelijk weggeconcurreerd door andere soorten, wieden van andere soorten is dan gewenst.
Hoewel er drie soorten in het wild voorkomen, worden deze ook vaak in tuinen aangeplant. Hiernaast worden er diverse cultivars gekweekt. Vooral de soorten Oenothera fruticosa, Oenothera macrocarpa en Oenothera speciosa staan aan de basis van veel cultivars.

vrijdag 1 augustus 2008

Prins Charles roept Britten op zelf groente te telen

De Britse troonopvolger Prins Charles heeft zijn onderdanen opgeroepen zelf groente te telen in plaats van dure producten te kopen.
De hoge energiekosten zijn de belangrijkste reden voor de oproep. De eigen teelt van onder meer sla, fruit en kruiden neemt steeds grotere vormen aan.

In zijn oproep stelt Charles dat het niet noodzakelijk is grootgrondbezitter te zijn. Met het zaaien van bijvoorbeeld kruiden in kleine kistjes kan al ervaring met de teelt worden opgedaan.

Inmiddels resulteert de gemiddeld hoge prijs voor groente en fruit in een lange wachtlijst van volkstuinliefhebbers voor een eigen perceeltje.

Als Prins Charles nu ook nog een stukje van zijn landerijen opgeeft en dat aan de bewoners van de dorpen geeft dan heeft dit artikel meer geloof waardigheid .

Ik zie Prins Willem niet de zelfde oproep doen als zijn Britse collega .Ik denk dat Maxima nog eens weet wat de Minima is .Al doet goed werk in het buitenland .Maar hier in Nederland sluit ze haar ogen daarvoor